نماز صحيح خواندن، يك مرحله است.
نماز مقبول خواندن مرحله اي بالاتر مي باشد.
ممكن است انسان نماز و عبادتهاي خود را به جا آورد ولي به خاطر نقص و ضعف هايي كه دارد،در پيشگاه خداوند پذيرفته نشود.
ممكن است شاگردي نمره خوب بگيرد، ولي اخلاق و وضع او مورد رضايت خاطر آموزگار نباشد.
پس ملاك در ارزش بيشتر نماز قبولي آن است.
بايد كوشيد نمازي پسنديده به آستان خدا تحويل داد.
امام علي عليه السلام فرمودند:
" كُونُوا عَلَى قَبُولِ الْعَمَلِ أَشَدَّ عِنَايَةً مِنْكُمْ عَلَى الْعَمَلِ" (بحار الانوار،ج 71،ص 173)
"بيش از خود عمل ، به قبولي آن عنايت و توجه داشته باشيد.



شرايط قبولي عبادات:​قبولي عبادات چه شرايطي دارد:
1.   ايمان
اولين شرط قبولي نماز، آنست كه همراه با ايمان و اعتقاد به خدا و دين او باشد.اگر كسي عمري هم به نماز و عبادات بگذراند ولي در دل اعتقاد به آن نداشته باشد، نمازش مقبول نيست. نه تنها در نماز، بلكه در مورد هر كار نيك هم، ايمان شرط است و اعمال صالح از كفار كه به خدا ايمان ندارند، بي ارزش و بي پاداش است.


2.   ولايت
كارهاي عبادي را خداوند از كسي مي پذيرد كه نسبت به خدا و پيامبر و پيشوايان معصوم، حالت پذيرش اطاعت، مودت و محبت داشته باشد و آنان را پيشوايان خود بشناسد و فرمانبردار آنان باشد.عبادت بي ولايت هم پذيرفته نيست.
امام صادق عليه السلام فرموده است:
"...من لم يتولنا لم يرفع اللّه له عملا"
"هركس ولايت ما را نداشته باشد و رهبري ما را نپذير، خداوند هيچ كاري را از او بالا نمي برد و نمي پذيرد."
روشن است كه دين داري دور از اهل بيت و عبادت هاي بي اعتقاد به رهبري معصومين چاره ساز نيست و گاهي هم به گمراهي كشيده مي شود.
ولايت ، پذيرش خط رهبري صحيح است كه در پيشوايان آسماني و الهي مجسم مي شود.

براي مطالعه ي ادامه مطلب كليك كنيد 

تاريخچه ورودحضور اوليه مسلمانان در كشورهاي آلماني زبان در ارتباط با زندانيان جنگي عثماني بعد از تصرف بالكان توسط امپراتوري متجلي شد. اين جمعيت تا دهه 60 قرن بيستم به عنوان عامل جمعيتي مهمي تلقي نمي شد. شهرهاي بزرگي از قبيل برلين (كه اولين مسجد اين شهر در خانه آقاي ويلمرس دورف در سال 1927 ساخته شد)مجموعه نامتجانسي از ديپلماتها، دانشجويان و بازرگانان را شامل مي شد. در ماه مي 1958، پناهندگاني از شوروي و يوگسلاوي دست به تشكيل اداره مذهبي آوارگان مسلمان در جمهوري فدرال آلمان و برلين زدند كه اين اداره به چاپ نشريه اي به نام «المها جرون » در اين كشور پرداخت.
با شكوفايي اقتصاد آلمان و نياز مبرم به استخدام نيروي كارگر خارجي، تعداد كارگران خارجي، بويژه كارگران ترك، در بين سالهاي 1960 تا 1963 سه برابر شد. رسيدگي به امور رفاهي و اجتماعي كارگران ترك به عهده بخش اجتماعي و رفاهي حزب سوسيال دموكرات اين كشور و جنبش كارگري گذاشته شده بود و به منظور جلوگيري از پيدايش بازار سياه ارز، نرخ ثابت و معيني براي تبديل پول آلمان به تركيه در شهرهاي صنعتي آلمان موافقت كرد و اولين شبكه در نظر گرفته شد و دولت آلمان رفته رفته با افتتاح كنسولگريهاي تركيه در شهرهاي صنعتي آلمان موافقت كرد و اولين شبكه راديويي به زبان تركي نيز براي اين كارگران آغاز به كار كرد.
اولين بحران كارگري مربوط به سال 67-1966 بود كه دولت با بحران اقتصادي روبرو شد و در نيمه سال، بيش از 70 هزار كارگر ترك بيكار شدند، اما برخلاف پيش بيني هاي انجام گرفته، اكثريت آنان حاضر به مراجعت به تركيه نشدند و حتي تعداد زيادي از كارگران مذكور پس از گذشت بحران اقتصادي، شغل جديدي پيدا كردند. بحران اقتصادي فوق و بيكاري كارگران خارجي در مجموع، سياست استخدام كارگر خارجي آلمان را به زير سؤال برد و دولت مجبور شد در سال 1973، قوانين جديدي در خصوص مهاجرت وضع نمايد. بر اساس قوانين جديد، كارفرمايان آلماني مي بايست براي كارگران و كاركنان مهاجر خود، امكانات اوليه رفاهي، از قبيل خانه و بهداشت و بيمه همگاني، فراهم آورند. آنها همچنين مجبور به پرداخت ماليات بيشتري براي جبران كمبودهاي آموزشي كارگران و كاركنان مهاجر خود شدند.

براي مطالعه ي ادامه مطلب كليك كنيد 

 ​روز عرفه چه روزي است؟​روز عرفه از اعياد بزرگ در اسلام است،اگر چه به اسم عيد ناميده نشده ولي روزي است كه خداوند متعال بندگان خويش را به عبادت و طاعت خود فراخوانده و سفره هاي جود و احسان خود را براي ايشان گسترانيده و شيطان در اين روز خوار و در خشمناك ترين اوقات خواهد بود.
عرفات نام جايگاهي است كه حاجيان در روز عرفه (نهم ذي الحجه) در آنجا توقف مي كنند و به دعا و نيايش ميپردازند و پس از برگزاري نماز ظهر و عصر به مكه مكرمه باز ميگردند .
مي گويند:كه جبرائيل عليه السلام هنگامي كه مناسك را به ابراهيم مي آموخت، چون به عرفه رسيد به او گفت «عرفت» و او پاسخ داد آري، لذا به اين نام خوانده شد.
و نيز گفته اند سبب آن اين است كه مردم از اين جايگاه به گناه خود اعتراف ميكنند و بعضي آن را جهت تحمل صبر و رنجي ميدانند كه براي رسيدن به آن بايد متحمل شد. چرا كه يكي از معاني «عرف» صبر و شكيبايي است.

براي ادامه ي مطلب كليك كنيد 

لطفا در مورد اين جمله حضرت امام(ره) توضيح دهيد، حفظ نظام از اوجب واجبات است. آيا در زمان تعارض بين حفظ نظام و خواندن نماز يا هر فرعي از فروع دين چه بايد كرد؟ در مورد تشخيص مصداقهاي حفظ نظام هم راهكارحفظ نظام اسلامي ، از اهم واجبات ديني و ‌يكي از اساسي ترين موضوعات فقه سياسي است و اگر زماني به خاطر موضوعي ميان حفظ نظام اسلامي با حفظ برخي احكام اسلامي نيازمند به انتخاب يكي باشيم، مسلماً حفظ نظام اسلامي مقدم است .چنانكه حضرت امام (قدس سره) مي فرمايند : « حفظ نظام از اوجب واجبات است.» تبيين چرايي اين موضوع و حدود و ضوابط آن، نيازمند ارائه مباحث مفصلي است كه انديشمندان اسلامي در منابع مربوط بدان پرداخته اند. در ادامه به صورت مختصري مطالبي در اين زمينه ارائه مي شود: در سخنان بنيانگذار جمهوري اسلامي ايران تعبيرات گوناگوني در اين رابطه وارد شده است ؛ يكي از واجبات مهم اسلام، حفظ نظام جامعه، زندگي و معيشت مردم است.مقصود از حفظ نظام زندگي ، رعايت اموري است كه اخلال به آنها، امنيت جامعه يا زندگي مردم را دچار اختلال و مشكل مي‏كندو چون اسلام مي‏خواهد كه زندگي اجتماعي مردم، نظام و سامان داشته باشد آن افعال را بر مردم واجب كفايي كرده است. ( ر.ك : مرتضي مطهري، آشنايي با علوم اسلامي، منطق، فلسفه، انتشارات صدرا، ص‏12.) بر اين اساس آنچه سبب برهم ريختن نظام زندگي و معيشت جامعه مي‏گردد، حرام و كارهايي كه براي حفظ نظام جامعه لازم است، واجب مي‏باشد.از ديدگاه حضرت امام (ره) حفظ نظام واجب و اختلال امور مسلمانان مبغوض شارع است و حفظ نظام متوقف بر تشكيل حكومت است. ايشان در كتاب ولايت فقيه مي‏فرمايد: « بديهي است ضرورت اجراي احكام كه تشكيل حكومت رسول اكرم(ص) را لازم آورده منحصر و محدود به زمان آن حضرت نيست و پس از رحلت رسول اكرم(ص) نيز ادامه دارد ... اين حرف كه قوانين اسلام تعطيل‏پذير يا منحصر و محدود به زمان يا مكاني است بر خلاف ضروريات اعتقادي اسلام است. 

براي مطالعه ي ادامه مطلب كليك كنيد