حكم اذان و اقامه:امـا اذان در اين كه براي هر نمازي كه انسان به فرادا ميگزارد ،گفتن اذان واجب نيست، اشـكالي نيست ،ولي احوط عـدم ترك آن در نمـازجمـاعت براي هر نمـازي است، درصورتي كه بين دو نمـاز جمع نشود و براي كسـي كه نمازش را فرادا ميخوانـد،در نماز صـبح و مغرب در غير سفر احوط عدم ترك گفتن اذان است.
اين حكم براي مردان است، اما زن ها در هيچ يك از نمازها و در هيچ حالي،گفتن اذان و اقامه بر آنها واجب نيست.
اما اقامه:
احوط اگر نگوئيم اقوي، عدم ترك آن براي مردان است مطلقا، بلي اگر كسـي نمازش را در مسجدي كه نماز جماعت در آن بر پاشـده بخوانـد، گرچه او نمازش را به جماعت نخواند و اذان و اقامۀ آنها را هم نشـنيده باشد،درصورتي كه هنوز بعضـي از نماز گزاران در صف جماعت نشسته باشند،گفتن اذان و اقامه ساقط ميشود.
درآداب گفتن اذان و اقامه:مسـتحب است كه در موقع گفتن اذان و اقامه انسان با وضو و رو به قبله و ايسـتاده باشد و در اقامه، تأكيد بيشتري شده و احوط اين است كه در «اقامه» اين امور ترك نشود، همچنين رو به قبله بودن در هنگام شـهادتين تأكيد بيشتري شده است، و مستحب است كه در اذان پس از اداء هر فصل، نفس بكشد و در اقامه فصول را به يكديگر متصل كند.
و همچنين مردها مستحب است كه اذان را بلند بگويند و انگشـتان خود را برگوش نهنـد و مسـتحب است كه بين اذان و اقامه با برداشـتن يك گام، و يا دعا و يا سـجده، و يا دو ركعت نماز نافله در نماز ظهر و عصر، بين اذان و اقامه فاصله بيندازد.
و در بعضي از روايات آمده كه كسي كه اذان بگويد و بعد به سجده رود و بگويد:
" لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ رَبِّي سَجَدْتُ لَكَ خَاضِعاً خَاشِعاً "
خداوند گناهانش را بيامرزد و در روايتي ديگر آمده كه هركس بين اذان و اقامه به سجده رود و بگويد:
" رَبِّ، لَكَ سَجَدْتُ خاضِعاً خاشِعاً ذَليلاً. "
ذات اقدس حق ميفرمايد:
"اي ملائكۀ من، به عزت وجلالم سوگند كه محبت او را در دل بندگان مؤمنم قرار دهم، و هيبتش را در دلهاي منافقان بيفكنم".
و در روايتي ديگر از امام صادق عليه السلام رسـيده كه هركس بين اذان نماز مغرب و اقامۀ آن بنشـيند، همچون كسي است كه در راه خدا درخون خود ميغلطد.
براي مطالعه ي ادامه مطلب كليك كنيد
حكم اذان و اقامه:امـا اذان در اين كه براي هر نمازي كه انسان به فرادا ميگزارد ،گفتن اذان واجب نيست، اشـكالي نيست ،ولي احوط عـدم ترك آن در نمـازجمـاعت براي هر نمـازي است، درصورتي كه بين دو نمـاز جمع نشود و براي كسـي كه نمازش را فرادا ميخوانـد،در نماز صـبح و مغرب در غير سفر احوط عدم ترك گفتن اذان است.
اين حكم براي مردان است، اما زن ها در هيچ يك از نمازها و در هيچ حالي،گفتن اذان و اقامه بر آنها واجب نيست.
اما اقامه:
احوط اگر نگوئيم اقوي، عدم ترك آن براي مردان است مطلقا، بلي اگر كسـي نمازش را در مسجدي كه نماز جماعت در آن بر پاشـده بخوانـد، گرچه او نمازش را به جماعت نخواند و اذان و اقامۀ آنها را هم نشـنيده باشد،درصورتي كه هنوز بعضـي از نماز گزاران در صف جماعت نشسته باشند،گفتن اذان و اقامه ساقط ميشود.
درآداب گفتن اذان و اقامه:مسـتحب است كه در موقع گفتن اذان و اقامه انسان با وضو و رو به قبله و ايسـتاده باشد و در اقامه، تأكيد بيشتري شده و احوط اين است كه در «اقامه» اين امور ترك نشود، همچنين رو به قبله بودن در هنگام شـهادتين تأكيد بيشتري شده است، و مستحب است كه در اذان پس از اداء هر فصل، نفس بكشد و در اقامه فصول را به يكديگر متصل كند.
و همچنين مردها مستحب است كه اذان را بلند بگويند و انگشـتان خود را برگوش نهنـد و مسـتحب است كه بين اذان و اقامه با برداشـتن يك گام، و يا دعا و يا سـجده، و يا دو ركعت نماز نافله در نماز ظهر و عصر، بين اذان و اقامه فاصله بيندازد.
و در بعضي از روايات آمده كه كسي كه اذان بگويد و بعد به سجده رود و بگويد:
" لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ رَبِّي سَجَدْتُ لَكَ خَاضِعاً خَاشِعاً "
خداوند گناهانش را بيامرزد و در روايتي ديگر آمده كه هركس بين اذان و اقامه به سجده رود و بگويد:
" رَبِّ، لَكَ سَجَدْتُ خاضِعاً خاشِعاً ذَليلاً. "
ذات اقدس حق ميفرمايد:
"اي ملائكۀ من، به عزت وجلالم سوگند كه محبت او را در دل بندگان مؤمنم قرار دهم، و هيبتش را در دلهاي منافقان بيفكنم".
و در روايتي ديگر از امام صادق عليه السلام رسـيده كه هركس بين اذان نماز مغرب و اقامۀ آن بنشـيند، همچون كسي است كه در راه خدا درخون خود ميغلطد.
در وضو چه اسراري نهفته است؟