از بررسي عهد عتيق و شواهدي كه در اين رابطه وجود دارد، به اين نتيجه مي‌رسيم كه انتساب آن به حضرت موسي عليه‌السلام سخت مورد ترديد است و هرگز نمي‌توان گفت اين همان توراتي است كه متضمن تعاليم حضرت موسي و دستورات آسماني او بوده است. اگر تورات را آن گونه كه اهل كتاب مي‌گويند، حضرت موسي عليه‌السلام جمع‌آوري نموده در پايان عمر خويش به مشايخ بني اسرائيل سپرد تا هر 7 سال يك مرتبه آن را براي همگان بخوانند، اما فساد و تباهي كه پس از آن حضرت و حتي در زمان حيات ايشان در ميان بني‌اسرائيل رواج يافته بود، اين اطمينان به مصونيت تورات از تحريف را از ما سلب نموده است.
به جملاتي از تورات در اين زمينه توجه كنيد: «تمرد و گردنكشي شما را مي‌دانم، من هنوز زنده‌ام كه فتنه و فساد مي كنيد آن گاه كه بميرم فاسدتر خواهيد شد و از راهي كه نشان و دستور دادم برخواهيد گشت.» ولي بنابر نقل يكي ديگر از كتب عهد عتيق اين هشدار سودي نبخشيد و بني اسرائيل كه دوازده قبيله بودند سركش و متمرد و زناكار و بت‌پرست از آب درآمدند و پسران و دختران خود را براي بتهاي كنعان قرباني كردند. آن گونه كه از كتب عهد قديم به دست مي‌آيد، تورات حضرت موسي براي مدتي به كلي از دسترس مردم خارج بوده و در سال هيجدهم پادشاهي يوشيا كه به تعمير خانه‌ي خدا پرداخته، بتها و قربانگاه‌هاي آنان را ويران نمود، حليقاي كاهن به «يوشيا» خبر داد كه كتاب تورات در خانة خدا پيدا شده و آن را نزد پادشاه فرستاد، پادشاه با شنيدن جملاتي از آن لباس خود را پاره كرد و از اينكه پدرانش به اين كتاب عمل نكرده‌اند سخت متاثر شد. آن گاه دستور داد همة مردم اورشليم در يك جا گرد آمدند و او اين كتاب را بر آنان خواند و آنان را موظف نمود به آن عمل كنند.
برخي ازكتابهاي قديم به تحريف برخي ديگر اعتراف دارند: در بند 8 كتاب «ارميا» مي‌خوانيم: «چگونه مي‌گوييد ما حكيمانيم و شريعت پروردگار با ماست!! براستي قلم نويسندگان دروغ پرداز آن شريعت را تغيير داده است.»
در بند 16 از باب 29 كتاب«اشعيا» اين جمله آمده است: «واي از تحريف شما» اين جمله به خوبي نشانگر رواج تحريف در آن زمان است.
در بند 16 از باب سوم رساله‌ي دوم «پطرس» به تحريف كتاب او در مورد موضوعاتي كه فهم آن برايشان دشوار بوده تصريح شده است.
از بررسي عهد عتيق و شواهدي كه در اين رابطه وجود دارد، به اين نتيجه مي‌رسيم كه انتساب آن به حضرت موسي عليه‌السلام سخت مورد ترديد است و هرگز نمي‌توان گفت اين همان توراتي است كه متضمن تعاليم حضرت موسي و دستورات آسماني او بوده است. اگر تورات را آن گونه كه اهل كتاب مي‌گويند، حضرت موسي عليه‌السلام جمع‌آوري نموده در پايان عمر خويش به مشايخ بني اسرائيل سپرد تا هر 7 سال يك مرتبه آن را براي همگان بخوانند، اما فساد و تباهي كه پس از آن حضرت و حتي در زمان حيات ايشان در ميان بني‌اسرائيل رواج يافته بود، اين اطمينان به مصونيت تورات از تحريف را از ما سلب نموده است.
به جملاتي از تورات در اين زمينه توجه كنيد: «تمرد و گردنكشي شما را مي‌دانم، من هنوز زنده‌ام كه فتنه و فساد مي كنيد آن گاه كه بميرم فاسدتر خواهيد شد و از راهي كه نشان و دستور دادم برخواهيد گشت.» ولي بنابر نقل يكي ديگر از كتب عهد عتيق اين هشدار سودي نبخشيد و بني اسرائيل كه دوازده قبيله بودند سركش و متمرد و زناكار و بت‌پرست از آب درآمدند و پسران و دختران خود را براي بتهاي كنعان قرباني كردند. آن گونه كه از كتب عهد قديم به دست مي‌آيد، تورات حضرت موسي براي مدتي به كلي از دسترس مردم خارج بوده و در سال هيجدهم پادشاهي يوشيا كه به تعمير خانه‌ي خدا پرداخته، بتها و قربانگاه‌هاي آنان را ويران نمود، حليقاي كاهن به «يوشيا» خبر داد كه كتاب تورات در خانة خدا پيدا شده و آن را نزد پادشاه فرستاد، پادشاه با شنيدن جملاتي از آن لباس خود را پاره كرد و از اينكه پدرانش به اين كتاب عمل نكرده‌اند سخت متاثر شد. آن گاه دستور داد همة مردم اورشليم در يك جا گرد آمدند و او اين كتاب را بر آنان خواند و آنان را موظف نمود به آن عمل كنند.
برخي ازكتابهاي قديم به تحريف برخي ديگر اعتراف دارند: در بند 8 كتاب «ارميا» مي‌خوانيم: «چگونه مي‌گوييد ما حكيمانيم و شريعت پروردگار با ماست!! براستي قلم نويسندگان دروغ پرداز آن شريعت را تغيير داده است.»
در بند 16 از باب 29 كتاب«اشعيا» اين جمله آمده است: «واي از تحريف شما» اين جمله به خوبي نشانگر رواج تحريف در آن زمان است.
در بند 16 از باب سوم رساله‌ي دوم «پطرس» به تحريف كتاب او در مورد موضوعاتي كه فهم آن برايشان دشوار بوده تصريح شده است.
در وضو چه اسراري نهفته است؟