لطفا در مورد اين جمله حضرت امام(ره) توضيح دهيد، حفظ نظام از اوجب واجبات است. آيا در زمان تعارض بين حفظ نظام و خواندن نماز يا هر فرعي از فروع دين چه بايد كرد؟ در مورد تشخيص مصداقهاي حفظ نظام هم راهكارحفظ نظام اسلامي ، از اهم واجبات ديني و يكي از اساسي ترين موضوعات فقه سياسي است و اگر زماني به خاطر موضوعي ميان حفظ نظام اسلامي با حفظ برخي احكام اسلامي نيازمند به انتخاب يكي باشيم، مسلماً حفظ نظام اسلامي مقدم است .چنانكه حضرت امام (قدس سره) مي فرمايند : « حفظ نظام از اوجب واجبات است.» تبيين چرايي اين موضوع و حدود و ضوابط آن، نيازمند ارائه مباحث مفصلي است كه انديشمندان اسلامي در منابع مربوط بدان پرداخته اند. در ادامه به صورت مختصري مطالبي در اين زمينه ارائه مي شود: در سخنان بنيانگذار جمهوري اسلامي ايران تعبيرات گوناگوني در اين رابطه وارد شده است ؛ يكي از واجبات مهم اسلام، حفظ نظام جامعه، زندگي و معيشت مردم است.مقصود از حفظ نظام زندگي ، رعايت اموري است كه اخلال به آنها، امنيت جامعه يا زندگي مردم را دچار اختلال و مشكل ميكندو چون اسلام ميخواهد كه زندگي اجتماعي مردم، نظام و سامان داشته باشد آن افعال را بر مردم واجب كفايي كرده است. ( ر.ك : مرتضي مطهري، آشنايي با علوم اسلامي، منطق، فلسفه، انتشارات صدرا، ص12.) بر اين اساس آنچه سبب برهم ريختن نظام زندگي و معيشت جامعه ميگردد، حرام و كارهايي كه براي حفظ نظام جامعه لازم است، واجب ميباشد.از ديدگاه حضرت امام (ره) حفظ نظام واجب و اختلال امور مسلمانان مبغوض شارع است و حفظ نظام متوقف بر تشكيل حكومت است. ايشان در كتاب ولايت فقيه ميفرمايد: « بديهي است ضرورت اجراي احكام كه تشكيل حكومت رسول اكرم(ص) را لازم آورده منحصر و محدود به زمان آن حضرت نيست و پس از رحلت رسول اكرم(ص) نيز ادامه دارد ... اين حرف كه قوانين اسلام تعطيلپذير يا منحصر و محدود به زمان يا مكاني است بر خلاف ضروريات اعتقادي اسلام است.
براي مطالعه ي ادامه مطلب كليك كنيد
لطفا در مورد اين جمله حضرت امام(ره) توضيح دهيد، حفظ نظام از اوجب واجبات است. آيا در زمان تعارض بين حفظ نظام و خواندن نماز يا هر فرعي از فروع دين چه بايد كرد؟ در مورد تشخيص مصداقهاي حفظ نظام هم راهكارحفظ نظام اسلامي ، از اهم واجبات ديني و يكي از اساسي ترين موضوعات فقه سياسي است و اگر زماني به خاطر موضوعي ميان حفظ نظام اسلامي با حفظ برخي احكام اسلامي نيازمند به انتخاب يكي باشيم، مسلماً حفظ نظام اسلامي مقدم است .چنانكه حضرت امام (قدس سره) مي فرمايند : « حفظ نظام از اوجب واجبات است.» تبيين چرايي اين موضوع و حدود و ضوابط آن، نيازمند ارائه مباحث مفصلي است كه انديشمندان اسلامي در منابع مربوط بدان پرداخته اند. در ادامه به صورت مختصري مطالبي در اين زمينه ارائه مي شود: در سخنان بنيانگذار جمهوري اسلامي ايران تعبيرات گوناگوني در اين رابطه وارد شده است ؛ يكي از واجبات مهم اسلام، حفظ نظام جامعه، زندگي و معيشت مردم است.مقصود از حفظ نظام زندگي ، رعايت اموري است كه اخلال به آنها، امنيت جامعه يا زندگي مردم را دچار اختلال و مشكل ميكندو چون اسلام ميخواهد كه زندگي اجتماعي مردم، نظام و سامان داشته باشد آن افعال را بر مردم واجب كفايي كرده است. ( ر.ك : مرتضي مطهري، آشنايي با علوم اسلامي، منطق، فلسفه، انتشارات صدرا، ص12.) بر اين اساس آنچه سبب برهم ريختن نظام زندگي و معيشت جامعه ميگردد، حرام و كارهايي كه براي حفظ نظام جامعه لازم است، واجب ميباشد.از ديدگاه حضرت امام (ره) حفظ نظام واجب و اختلال امور مسلمانان مبغوض شارع است و حفظ نظام متوقف بر تشكيل حكومت است. ايشان در كتاب ولايت فقيه ميفرمايد: « بديهي است ضرورت اجراي احكام كه تشكيل حكومت رسول اكرم(ص) را لازم آورده منحصر و محدود به زمان آن حضرت نيست و پس از رحلت رسول اكرم(ص) نيز ادامه دارد ... اين حرف كه قوانين اسلام تعطيلپذير يا منحصر و محدود به زمان يا مكاني است بر خلاف ضروريات اعتقادي اسلام است.
در وضو چه اسراري نهفته است؟