اسلام

تولد حضرت مهدي (عج)حكيمه خاتون عليهاالسلام ، عمه امام حسن عسكري عليه السلام نقل مي كند: وقتي هنگام تولد مهدي(عج) رسيد، امام زمان(عج) را ديدم رو به قبله به سجده افتاد. سپس دستش را بلند كرد و گفت: «به يكتايي خدا گواهي مي دهم و اينكه جدّم، رسول خدا صلي الله عليه و آله وسلم ، و پدرم اميرمؤمنان عليه السلام ، وصي رسول خداست». سپس يك يك امامان را شمرد تا به خود رسيد. امام زمان(عج) از هنگام تولد تا زماني كه پدرش به شهادت رسيد، مخفي بود و فقط تعداد خاصي از ياران، او را مي ديدند و مسائل خود را از ايشان مي پرسيدند. حضرت هنگام رحلت پدر، پنج سال داشت. چنان كه در روايات آمده، محل زندگي امام زمان(عج) در دوران كودكي همچون محل زندگي حضرت موسي عليه السلام مخفي بود تا از گزند طاغوتيان محفوظ باشد.
معرفي امام به شيعياناز آنجا كه ولادت امام دوازدهم(عج) به صورت پنهاني انجام گرفت، بيم آن بود كه شيعيان در شناخت آخرين حجت پروردگار به اشتباه و گمراهي گرفتار آيند. امام عسكري عليه السلام وظيفه داشت فرزند خود را به گروهي از بزرگان شيعه و افراد مورد اعتماد معرفي كند. آنان نيز خبر ولادت او را به ديگر پيروان اهل بيت عليهم السلام مي رساندند تا ضمن معرفي آن بزرگوار، تهديدي متوجه آخرين سفير حق نگردد. محمد بن عثمان و چند تن ديگر از بزرگان شيعه نقل مي كنند: چهل نفر از شيعيان نزد امام يازدهم گرد آمديم. آن حضرت، فرزندش را به ما نشان داد و فرمود: «پس از من، اين امام شما و جانشين من است. از او فرمان بريد و بعد از من در دين خود پراكنده نشويد كه هلاك خواهيد شد و از امروز به بعد او را ديگر نخواهيد ديد».
نشانه اي براي امامتاحمد بن اسحاق، از بزرگان شيعه و ياران امام يازدهم عليه السلام مي گويد: خدمت آن حضرت شرفياب شدم و مي خواستم در مورد امام بعد از او سؤال كنم، ولي پيش از آنكه سخني بگويم فرمود: «اي احمد! همانا خداي متعالي از آن زمان كه آدم عليه السلام را آفريد، زمين را از حجت خود خالي نگذاشته است و تا قيامت نيز چنين نخواهد كرد! به واسطه حجت خدا، بلا از اهل زمين برداشته مي شود و به [بركت وجود او] باران باريده و بهره هاي زميني بيرون مي آيد».
بقية اللّهاحمد بن اسحاق مي گويد: روزي نزد حضرت عسكري رفتم و پرسيدم: اي پسر رسول خدا! امام و جانشين پس از شما كيست؟ پس آن حضرت به درون خانه رفت و بازگشت در حالي كه پسري سه ساله كه صورتش همچون ماه تمام مي درخشيد بر دوش خويش داشت و فرمود: «اي احمد بن اسحاق! اگر نزد خداي متعالي و حجت هاي او گرامي نبودي، پسرم را به تو نشان نمي دادم. همانا او هم نام و هم كنيه رسول خدا و كسي است كه زمين را از عدل و داد پر مي كند». گفتم: سرور من! آيا نشانه اي است كه قلبم به آن آرام گردد؟ در اين هنگام، كودك لب به سخن گشود و به زبان عربي روان گفت: «من بقية اللّه در زمين هستم كه از دشمنان خدا انتقام خواهم گرفت. اي احمد بن اسحاق! پس از اينكه با چشم خود مي بيني در پي نشانه مباش».
همچون ستارگانامام صادق عليه السلام فرمود: «امامان درهاي الهي هستند و مردم به وسيله آنان وارد دين مي شوند و اگر آنان نباشند دين شناخته نمي شود». پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله وسلم نيز مي فرمايد: «همچنان كه اگر ستارگان نباشند، آسمان نابود مي شود، اگر اهل بيت من هم روي زمين نباشند، اهل زمين هلاك مي گردند».
نبوت و امامت بايد در ميان انسان ها وجود داشته باشد؛ زيرا انساني كه از جسم و روح تشكيل شده، روح مجردش كه همواره در پي حقيقت است، در تشخيص راه دچار مشكل مي شود و در اين مورد، نياز به راهنما و امام ضروري است.
امامت كودكامامت، يعني نايب شدن از پيامبر و پذيرش رياست بر تمام اشيا و موجودات، با شروطي پديد مي آيد كه نمي توان آنها را از راه رنج، رياضت، عبادت و تحصيل در تمام عمر به دست آورد. پس تعيين امامت فقط با خداوند عزوجل است كه هر كه را خواست تربيت كند، حكمت بياموزد و قابل رياست و امامت كند؛ البته در نزد خداوند، انسان كوچك و بزرگ در اين مسئله يكسان است. شاهد آن هم، حضرت عيسي عليه السلام است كه در گهواره خلعت نبوت پوشيد. نيز خداوند در كودكي به يحيي عليه السلام وحي فرستاد و در كودكي عقل او را محكم و كامل كرد. مثال ديگر اينكه خداوند متعالي در آيه تطهير، حسنين عليهماالسلام را از پليدي و ناداني به دور مي داند و اين كنايه از ثبوت منصب امامت در ايشان است. بنابراين، مانعي ندارد كه امام زمان عليه السلام در كودكي به امامت رسيده باشد.

براي مطالعه ي ادامه مطلب كليك كنيد

تولد حضرت مهدي (عج)حكيمه خاتون عليهاالسلام ، عمه امام حسن عسكري عليه السلام نقل مي كند: وقتي هنگام تولد مهدي(عج) رسيد، امام زمان(عج) را ديدم رو به قبله به سجده افتاد. سپس دستش را بلند كرد و گفت: «به يكتايي خدا گواهي مي دهم و اينكه جدّم، رسول خدا صلي الله عليه و آله وسلم ، و پدرم اميرمؤمنان عليه السلام ، وصي رسول خداست». سپس يك يك امامان را شمرد تا به خود رسيد. امام زمان(عج) از هنگام تولد تا زماني كه پدرش به شهادت رسيد، مخفي بود و فقط تعداد خاصي از ياران، او را مي ديدند و مسائل خود را از ايشان مي پرسيدند. حضرت هنگام رحلت پدر، پنج سال داشت. چنان كه در روايات آمده، محل زندگي امام زمان(عج) در دوران كودكي همچون محل زندگي حضرت موسي عليه السلام مخفي بود تا از گزند طاغوتيان محفوظ باشد.
معرفي امام به شيعياناز آنجا كه ولادت امام دوازدهم(عج) به صورت پنهاني انجام گرفت، بيم آن بود كه شيعيان در شناخت آخرين حجت پروردگار به اشتباه و گمراهي گرفتار آيند. امام عسكري عليه السلام وظيفه داشت فرزند خود را به گروهي از بزرگان شيعه و افراد مورد اعتماد معرفي كند. آنان نيز خبر ولادت او را به ديگر پيروان اهل بيت عليهم السلام مي رساندند تا ضمن معرفي آن بزرگوار، تهديدي متوجه آخرين سفير حق نگردد. محمد بن عثمان و چند تن ديگر از بزرگان شيعه نقل مي كنند: چهل نفر از شيعيان نزد امام يازدهم گرد آمديم. آن حضرت، فرزندش را به ما نشان داد و فرمود: «پس از من، اين امام شما و جانشين من است. از او فرمان بريد و بعد از من در دين خود پراكنده نشويد كه هلاك خواهيد شد و از امروز به بعد او را ديگر نخواهيد ديد».
نشانه اي براي امامتاحمد بن اسحاق، از بزرگان شيعه و ياران امام يازدهم عليه السلام مي گويد: خدمت آن حضرت شرفياب شدم و مي خواستم در مورد امام بعد از او سؤال كنم، ولي پيش از آنكه سخني بگويم فرمود: «اي احمد! همانا خداي متعالي از آن زمان كه آدم عليه السلام را آفريد، زمين را از حجت خود خالي نگذاشته است و تا قيامت نيز چنين نخواهد كرد! به واسطه حجت خدا، بلا از اهل زمين برداشته مي شود و به [بركت وجود او] باران باريده و بهره هاي زميني بيرون مي آيد».
بقية اللّهاحمد بن اسحاق مي گويد: روزي نزد حضرت عسكري رفتم و پرسيدم: اي پسر رسول خدا! امام و جانشين پس از شما كيست؟ پس آن حضرت به درون خانه رفت و بازگشت در حالي كه پسري سه ساله كه صورتش همچون ماه تمام مي درخشيد بر دوش خويش داشت و فرمود: «اي احمد بن اسحاق! اگر نزد خداي متعالي و حجت هاي او گرامي نبودي، پسرم را به تو نشان نمي دادم. همانا او هم نام و هم كنيه رسول خدا و كسي است كه زمين را از عدل و داد پر مي كند». گفتم: سرور من! آيا نشانه اي است كه قلبم به آن آرام گردد؟ در اين هنگام، كودك لب به سخن گشود و به زبان عربي روان گفت: «من بقية اللّه در زمين هستم كه از دشمنان خدا انتقام خواهم گرفت. اي احمد بن اسحاق! پس از اينكه با چشم خود مي بيني در پي نشانه مباش».
همچون ستارگانامام صادق عليه السلام فرمود: «امامان درهاي الهي هستند و مردم به وسيله آنان وارد دين مي شوند و اگر آنان نباشند دين شناخته نمي شود». پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله وسلم نيز مي فرمايد: «همچنان كه اگر ستارگان نباشند، آسمان نابود مي شود، اگر اهل بيت من هم روي زمين نباشند، اهل زمين هلاك مي گردند».
نبوت و امامت بايد در ميان انسان ها وجود داشته باشد؛ زيرا انساني كه از جسم و روح تشكيل شده، روح مجردش كه همواره در پي حقيقت است، در تشخيص راه دچار مشكل مي شود و در اين مورد، نياز به راهنما و امام ضروري است.
امامت كودكامامت، يعني نايب شدن از پيامبر و پذيرش رياست بر تمام اشيا و موجودات، با شروطي پديد مي آيد كه نمي توان آنها را از راه رنج، رياضت، عبادت و تحصيل در تمام عمر به دست آورد. پس تعيين امامت فقط با خداوند عزوجل است كه هر كه را خواست تربيت كند، حكمت بياموزد و قابل رياست و امامت كند؛ البته در نزد خداوند، انسان كوچك و بزرگ در اين مسئله يكسان است. شاهد آن هم، حضرت عيسي عليه السلام است كه در گهواره خلعت نبوت پوشيد. نيز خداوند در كودكي به يحيي عليه السلام وحي فرستاد و در كودكي عقل او را محكم و كامل كرد. مثال ديگر اينكه خداوند متعالي در آيه تطهير، حسنين عليهماالسلام را از پليدي و ناداني به دور مي داند و اين كنايه از ثبوت منصب امامت در ايشان است. بنابراين، مانعي ندارد كه امام زمان عليه السلام در كودكي به امامت رسيده باشد.

براي مطالعه ي ادامه مطلب كليك كنيد