نماز صحيح خواندن، يك مرحله است.
نماز مقبول خواندن مرحله اي بالاتر مي باشد.
ممكن است انسان نماز و عبادتهاي خود را به جا آورد ولي به خاطر نقص و ضعف هايي كه دارد،در پيشگاه خداوند پذيرفته نشود.
ممكن است شاگردي نمره خوب بگيرد، ولي اخلاق و وضع او مورد رضايت خاطر آموزگار نباشد.
پس ملاك در ارزش بيشتر نماز قبولي آن است.
بايد كوشيد نمازي پسنديده به آستان خدا تحويل داد.
امام علي عليه السلام فرمودند:
" كُونُوا عَلَى قَبُولِ الْعَمَلِ أَشَدَّ عِنَايَةً مِنْكُمْ عَلَى الْعَمَلِ" (بحار الانوار،ج 71،ص 173)
"بيش از خود عمل ، به قبولي آن عنايت و توجه داشته باشيد.
شرايط قبولي عبادات:قبولي عبادات چه شرايطي دارد:
1. ايمان
اولين شرط قبولي نماز، آنست كه همراه با ايمان و اعتقاد به خدا و دين او باشد.اگر كسي عمري هم به نماز و عبادات بگذراند ولي در دل اعتقاد به آن نداشته باشد، نمازش مقبول نيست. نه تنها در نماز، بلكه در مورد هر كار نيك هم، ايمان شرط است و اعمال صالح از كفار كه به خدا ايمان ندارند، بي ارزش و بي پاداش است.
2. ولايت
كارهاي عبادي را خداوند از كسي مي پذيرد كه نسبت به خدا و پيامبر و پيشوايان معصوم، حالت پذيرش اطاعت، مودت و محبت داشته باشد و آنان را پيشوايان خود بشناسد و فرمانبردار آنان باشد.عبادت بي ولايت هم پذيرفته نيست.
امام صادق عليه السلام فرموده است:
"...من لم يتولنا لم يرفع اللّه له عملا"
"هركس ولايت ما را نداشته باشد و رهبري ما را نپذير، خداوند هيچ كاري را از او بالا نمي برد و نمي پذيرد."
روشن است كه دين داري دور از اهل بيت و عبادت هاي بي اعتقاد به رهبري معصومين چاره ساز نيست و گاهي هم به گمراهي كشيده مي شود.
ولايت ، پذيرش خط رهبري صحيح است كه در پيشوايان آسماني و الهي مجسم مي شود.
در وضو چه اسراري نهفته است؟